Czego szukasz?
Liczba ofert: 8
W zasadzie nie jest to tak banalne pytanie, jak mogło by się wydawać. Na samym początku, kiedy to jeszcze chodziłem do gimnazjum, w moim życiu zaczęła pojawiać się grafika komputerowa. Zacząłem poznawać programy do obróbki obrazu i tworzyć swoje własne obrazki. Polubiłem to. Barwy, tworzenie, kreatywność. Dawało mi to bardzo dużo frajdy na co dzień. Kiedy moja mama udostępniła mi pierwszy aparat cyfrowy zacząłem fotografować. Fotografowałem wszystko, wszędzie. Z dnia na dzień wciągało mnie bardziej i bardziej... Zaszło to tak daleko, że zacząłem być świadomy ograniczeń jakie ówczesny sprzęt posiadał. Wymarzyłem sobie pierwszą lustrzankę cyfrową. Dużo czasu zajęło mi zebranie pieniążków na wymarzony sprzęt. Jak już zakupiłem pierwszą lustrzankę "wpadłem w fotografię po uszy". Zacząłem fotografować jeszcze więcej. Od makro fotografii, przez pierwsze sesje zdjęciowe z ludzkimi modelami. Tak się zaczęło kręcić- naturalnie, bez żadnego większego przymusu. Przez kolejne lata realizowałem swoją pasję zdobywając wiedzę i kompletując coraz to nowy sprzęt. Pojawiałem się na różnego rodzaju festiwalach muzycznych, pracowałem z dużą ilością ludzi. Ta fotografia ewoluowała. W dniu dzisiejszym z pasji fotografia stała się sposobem na życie. Dzięki fotografii mogę zarobić na moją rodzinę, robiąc to co lubię. Została ze mną już chyba na stałe.
Który moment w dniu ślubu jest dla Ciebie najbardziej emocjonujący?Jest kilka takich momentów. Często zdarza się podczas ślubu, kiedy w moich oczach pojawia się łezka wzruszenia. Mamy błogosławieństwo rodziców, które owiane jest bardzo dużą ilością emocji. Następnie sam moment przysięgi małżeńskiej, w trakcie której dwoje ludzi ślubuje sobie miłość, wierność i to, że nie opuszczą się aż do śmierci (w tym momencie bardzo często sam wracam wspomnieniami do czasu, kiedy stałem przed ołtarzem). Z nieoficjalnej części zaślubin mamy jeszcze piękne momenty podczas pierwszego tańca pary młodej (ahhh, tutaj bardzo często widać tyle emocji w oczach pary młodej- można się rozmarzyć) W zasadzie cały dzień ślubu/wesela owiany jest emocjami, przeżywamy je za każdym razem z Parą Młodą. Chyba dlatego nasze zdjęcia spotykają się z bardzo dobrym odbiorem.
Moje zdjęcia to przede wszystkim dobrze dobrane kadry, które przeplatają się z emocjami ludzi znajdujących się na nich. Wszystkie zdjęcia staram się dobrze wyselekcjonować z całego zarejestrowanego materiału, odpowiednio obrobić i "wyciągnąć" tyle, ile jestem w stanie. Nie ukrywam, że to pewnego rodzaju sztuka, której uczę się cały czas. Lubię kolor, lubię radość. Bardzo rzadko stosuję czarno-białą tonację kolorystyczną. Są to raczej sztukowe fotografie, które oddaję parze młodej.
W tym przypadku na pewno nie ma zdecydowanej odpowiedzi. Osoby z talentem, które nie pracują nad swoim warsztatem mogą zostać "w tyle". Dlatego też nawet najbardziej utalentowany fotograf musi ciężko pracować, aby jego dzieła były coraz lepsze. Na pewno w pracy fotografa jest taka zasada, że im więcej pracujemy, tym więcej dostrzegamy. Uczymy się zauważać detale, które nie koniecznie widać gołym okiem. Trzeba nauczyć się, jak pokazać emocje oraz czego unikać. Praca fotografa to ciężki kawałek chleba, ale talent na pewno się przyda.
Emocje, dużo emocji! I tutaj mamy tak ogromne pole do popisu, że każdy reportaż jest inny i nie powtarzalny. Niesamowitym jest to, że my jako fotografowie ślubni możemy być w tak niesamowitych momentach życia dwojga ludzi. Jesteśmy troszeczkę takimi obserwatorami, którzy muszą później opowiedzieć całą historię (nie gubiąc przy tym istotnych elementów i detali). Patrzymy na różne rzeczy, z różnej perspektywy. Realizując reportaż ślubny skupiam się na całości, którą rozkładam na kilka bardzo ważnych elementów: - Zdjęcia ukazujące całe otoczenie, w którym odbywa się wydarzenie - Zdjęcia, na których widać bardzo dobrze detale- bardzo blisko, bardzo szczegółowo - Zdjęcia, na których trzeba uchwycić emocje (i tutaj oczywiście oczy, twarz i ładne zbliżenia na ludzi) Każda z fotografii musi być odpowiednio oświetlona, obrobiona i dopieszczona. Lubię zdjęcia z płytką głębią ostrości... Zdjęcia muszą być ostre, pełne emocji, w dobrej jakości. Z technicznych punktów na pewno dobrze dobrany balans bieli (tak, aby np. twarz Pani Młodej nie była sina, czy tata Pana Młodego nie wyglądał blado). Mój reportaż jest z pewnością bardzo dobrze wyselekcjonowanymi fotografiami, które dodatkowo obrabiam za pomocą programów graficznych. Dbam o to, aby nie było bałaganu w kadrze, a kompozycja była jak najlepiej odbierana.
Na samym początku tego sprzętu było mało. Z biegiem czasu pojawiało się go coraz więcej. W dniu dzisiejszym, na każde zlecenie zabieram ogromną torbę, w której leży kilka aparatów, kilka obiektywów, różnego rodzaju lampy i inne dodatki. Poza torbą ze sprzętem zabieram jeszcze statywy i inne uchwyty... Często spotykam się ze stwierdzeniem, że "to nie sprzęt, a człowiek robi zdjęcia". Oczywiście, zgadzam się z tym. Trzeba wiedzieć, jak ten sprzęt wykorzystać. Nawet tanim kosztem można robić dobre zdjęcia. Nie byłbym jednak sobą, nie dodając jakiegoś "ale". To dzięki profesjonalnemu sprzętowi wiem, że nawet w bardzo trudnych warunkach oświetleniowych jestem w stanie zrealizować pamiątkę ślubną z należytą jakością. W zawodzie fotografa ślubnego ten sprzęt ma bardzo duże znaczenie. Przekłada się to bezpośrednio na wygodę pracy i jakość finalną obrazka, jaki uzyskamy za pomocą np. dobrego aparatu i obiektywu. Bardzo często kościoły, w których pracujemy mają tak małą ilość światła, że gdyby nie profesjonalny sprzęt był by bardzo duży problem... Staram się nie błyskać lampą w kościele, minimalizuję ilość błysków do minimum. Dzięki temu, że ten sprzęt jest mogę spać spokojnie, a pary młode są zadowolone. Na co dzień jednak staram się nie zabierać tego sprzętu ze sobą i np. na wakacjach pozostaję przy telefonie komórkowym dbając o zdrowe plecy i swoją wygodę.
