Fotograf ślubny Racibórz

Jesteś członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Wedding Photojournalist Association. Jakie wymagania musiałeś spełnić, aby zostać przyjętym?

Żeby zostać członkiem WPJA zostałem poddany ocenie przez światowej sławny fotografów ślubnych, którzy to właśnie stwierdzają czy nadaję się, by reprezentować podobny do nich poziom swoimi pracami. Stowarzyszenie to regularnie sprawdza moje prace według tego mnie ocenia.

"Trzymasz się jednego stylu robienia zdjęć". Jaki jest Twój styl?

Myśląc o moim stylu myślę o uczuciach jakie towarzyszą parom dzisiaj i za 10-20-30 lat oglądając swoje zdjęcia. Wiadomo chciałbym żeby zdjęcia były ładne, ale również chciałbym by pary widziały w nich siebie, oraz opowieść swojego dnia, która w najlepszy możliwy sposób przypomni im jak to było. Sztuka i artyzm swoją drogą, a historia i opowieść swoją.

Po czym można poznać, patrząc na zdjęcie, że jest zrobione przez profesjonalnego fotografa?

Profesjonalizm najłatwiej poznać nie po jednym, a po serii zdjęć. Jedno dobre zdjęcie może przytrafić się każdemu, nawet to zrobione telefonem. Jednak ciekawe i dobre opowiedzenie całej historii, tak żeby jeszcze wzbudzała emocje, to moim zdaniem największa sztuka.

W fotografii fascynują Cię kolory, kontrasty i światło a także poznawanie ludzi. Co jeszcze jest w niej dla Ciebie wyjątkowego?

Ludzie, to dla mnie priorytet numer jeden, poznawanie ich czasem bardzo zawiłych historii to naprawdę coś niesamowitego. Podczas wesel spotykam ludzi ze wszystkich stron świata i poznawanie ich świata i kultury bardzo mnie kręci. Również zamrażanie w kadrze chwil, uczuć i emocji, które dostrzegam dopiero przed ekranem monitora jest niesamowitym przeżyciem.

Jaki jest Twój największy sukces związany z fotografią ślubną?

Trudno przedstawić mi jakiś jeden największy sukces. Zdarzało mi się już należeć do różnych stowarzyszeń i zdobyć tam nawet kilka nagród, to miłe, ale niesamowite jest to, jak dzięki różnym pochodzeniom i koneksjom rodzinnym zdarza mi się bywać w różnych miejscach na świecie, nie jako turysta a prawie jako członek rodziny, którego wpuszczają do swojego świata i pokazują go od środka. To niesamowite.